بعد یاد میگیری که هیچ تماس ِتلفنی ئی با تو کاری ندارد...
به صدای تلفن بی تفاوت می شوی
و وقتی تلفن زنگ می خورد گاهن نگاهی به آن می اندازی و دوباره نگاه را از آن می دزدی...
سریع می دزدی... تا نکند خاطره اش به خاطرت خطور کند!
چه واج آرایی مسخره ای دارند این خطوط...
اخی دلم برای نوشتههای پوریا تنگ شده بود
بعد اگه یهو یکی تو این زنگهای بی تفاوت و بیکار، با تو کار داشت چی؟
چه حالی میشی؟
مثل همیشه محشر بووووووووووود
باور کن که هیچکس و هیچ چیز تو زندگیت موندگار نیست وقتی به پوچ بودن زندگی و آدمهاش میرسی به بی ارزش بودن دل بستن پی میبری .
ما هم که همیشه پشت خطیم
-------