در زندگی حرف هایی هستند که شما ادامه ی زندگی هنری خویش را در بزبان نیاوردن این حرفا ها میبینید
اگر این حرفا ها را خواسته یا ناخواسته به زبان بیاورید
بسته به میزان درک دیگران عکس العمل هایی خواهید دید که انگشت به دهان میمانید
اما در کمال تعجب میبینید که به شما می خندند و حرف های شما را مانند تک تک طنزهایی که سروده اید برداشت می کنند
و به تمام استعداد های شکفته ی شما درود می فرستند و سعی می کنند توجه
بیشتری به حرف های خاصی بکنند که شما خواسته یا نا خواسته به زبان آورده
اید
مبادا نکته ی طنز گونه ای از درد و دل شما را از دست بدهند
این حرفا شاید واقعیت زندگی شما باشند
یا شاید تنها و تنها طنزی دیگر باشند از ذهن بایپولار شما که بی آنکه بدانید خلقشان کرده اید
پست های صفحه اولت کمتر بود بهتر بود، نهایتاً که مجبوریم همه رو بخونیم...
آه لعنتی. صفحه نظرات بلاگ اسکای چه قد نوستالوژی داره برام
مجبور نیستی که :ی اینجوری همچین جذبه اش بیشتره :ی
آقا یه سوال همشهری داستان این ماهو گرفتی؟
تو قسمت یه تجربه و یک شغلش یه دلقک ،دقیقا یه دلقک که روزها کارهای هنری انجا میده و شبها تو جشن تولدهای بچه ها شادی آفرینی میکنه خاطرات بسیار شیرینی آورده ...
یه مقداری به این حرفات ربط داره ...
میدونی چیه چون ما فقط میخونیم .خیلیامون سعی نمیکنیم حتی طرف رو بشناسیم ...
خیلی وقته محله نمی خونم
آخرین مجله ای که خوندم
آخرین شماره ای بود که توکا نیستانی تو چل چراغ نوشت
بعد اون دیگه مجله ای نخوندم . . .
البته برای یه هنرمند بهتره که این حرف ها رو هم به همون طنز همیشگی بگیرن براش . . .
ینی واقعا همشهری داستانو تا حالا نخوندی ؟
شوخی نکن ؟تو مگه نمی نویسی؟مگه میشه !
حیفه ....
چلچراغ که خیلی وقته عمر خودشو کرده اما داستان واقعا چیزه عالیه...
وقتشو ندارم مع الاسف
ولی چشم این شماره شو می گیرم حتمن می خونم
منم قصد دارم همشهری داستان رو بگیرم از این به بعد، بس که بهم گفتن خوبه.
مرد بی وطن رو نخوندی نه؟ راحت باش چون منم نخوندم
نه :ی